گپ و لپ

شعری به گویش محلی بندر لنگه

 از روان شاد استاد عباس انجم روز

.............................................

«خَشُم در کارگاه عشق مَـگّـه»

خَشُم از دردی که درمونی اُشنی
شِرنْـگُم خَش که نوش جونی اُشنی

خَشُمْ از درد دوری یار دلسوز
که جز سوز دلم درمونی اُشنی

خَشُم کز بی وفایی در بلاهُم
و کاری هم که هیچ پایونی اُشنی

خَشُم کز کار شیطونی بری هم
که هر کِشْ بِ دگه ایمونی اُشنِیْ

خَشُم در کارگاه عشق مَگّه
که جز یاد خدا ازبونی اُشنی

مَکَسْ ناشا گُـتَه دردُم چرا که
حدیث عشق هم گفتونی اُشنی

سری ام هه وکار خوم که باکی
دگه از کفر از ایمونی اُشنی

بجز آه از دل سردم نِدا چِی
لُو زردم لُو بیرونی اُشنی

مپرس از مو که راه عشق چو هِنْ
که هرکه چُو شَتِه بیرونی اُشنی

 روانش شاد  باد

با تشکر از وبلاگ ( سورو )