کهور پیر
|
شعری به گویش مردم کنگ از منطقه بندر لنگه |
|
ای گپ کهور پیر شوز قصت چهن مابین شهر، بی ثمری ؟ قومی اته ؟ خیشی اته ؟ یامثل مه رهگذری ؟ رفتن همه , خشار بودن , کنار و لوز رفتن همه , پالی بودن , سوری و گوز دورت نه هاو , دورت نه چاه , دورت نه دروا و نه حوض
ای گپ کهور پیر شوز خسته ت نهن ؟ مابین شهر بی ثمری؟ قولی اته ؟ پیغوم اته ؟ یامثل مه بی خبری همه شکاشت , آبار شدا همبا و موز اهیاد شکه , سای غلیظ کهور شوز دورت نه هاو , دورت نه چاه , دورت نه دروا و نه حوض ای گپ کهورپیر شوز یاری اته ؟ کاری اته ؟ یامثل مه دربدری رفتن همه , جوری بودن پیشتر اه شو رفتن همه درشه بودن , تیم تیم بودن گندم وجو دورت نه هاو , دورت نه چاه , دورت نه دروا و نه حوض
ای گپ کهورپیر شوز یکچی که یاد امه , و اته , همی سایتن سای غلیظ , سر مایتن تا کی نه گب نه سخنی تا کی وا مه نا مرحمی؟ دورت نه هاو , دورت نه چاه دورت نه دروا و نه حوض
ای گپ کهورپیر شوز آخر کهور گپ، بگپ هند واهدنست که قدر اشه مهگف کسی محتاج کس نا بود کسی که ریشه شه هرکه بشت هر چی بشت أگه وا ددستی تیشه شه حاجت شنی بهاو جا وهاو حوض اکه ریشه شه مس کهور پیر شوز ای گپ کهور پیر شوز ..................................... شاعر:صالح الاستاد ساکن امارات برگرفته از وبلاگ ( دخت کنگ )
|
درگستره تاریخی لارستان که بنا به اساطیر گذشته ای به قدمت تبار قوم آریا دارد زبانی رایج است که تنها میراث دار - و تقریبا مشابه - زبانی است که زمانی مردم عصرساسانیان به آن کتیبه ها نوشته ؛ شعر ها سروده و کتابها ی بزرگ تالیف کرده اند . اینک نیز در خاستگاه و مهد اولیه آن ما دراین گستره تاریخی لارستان با همان کهن واژه های ناب زندگی می کنیم و با آن عواطف و احساس خود را بیان می کنیم .