بررسی تحلیلی زمان های دستوری در زبان لارستانی
بررسی تحلیلی زمان های دستوری در زبان لارستانی
مهیناز پور دهقان – محمد اورنگ
دانشگاه شهید بهشتی 1392
.....................................
زمان دستوری به عنوان زمان وقوع عمل ؛ زمانی را نشان می دهد که عمل در آن اتفاق می افتد که در بسیاری از زبانها به سه نوع مختلف گذشته ؛ حال و آینده بخش می شود .
مطالعه حاضر جهت بررسی مقوله زمان دستوری در زبان لارستانی نوشته شده است . زبان لارستانی که کم و بیش در حدود یک میلیون نفر گویشور دارد ؛ زبان مردم شهرستان لارستان و دیگر نقاط بخش جنوبی ایران است. علاوه بر این دربخشهاییاز عمان ونیزدر امارات متحده عربی به آن گفتگو می شود .
بر اساس روش مقایسه توصیفی این تحقیق نشان می دهد که سیستم زمان در زبان لارستانی در مقایسه با زبانهایی نظیر فارسی و انگلیسی چه وجه شباهت و تفاوتهایی دارد و در آخر نیز ویژگی خاص و منحصر به فرد زبان لارستانی در زمانهای حال و گذشته نشان داده می شود .
زبان لارستانی به عنوان دنباله یکی از زبانهای میانه ایرانی دارای سیستم وندی مختلفی در مقایسه با زبان فارسی است .هنگامی که به بررسی وند های دستوری افعال گذشته بپردازیم متوجه می شویم که سیستم وندی برای افعال لازم و متعدی خاص و قطعا متفاوت است . به این صورت که برای افعال لازم در زمان گذشته فقط پسوند ها استفاده می شود در صورتی که برای افعال متعدی هم از پیشوند و هم از پسوند استفاده می گردد. همچنین استفاده از این وند ها در زمان حال برای هر دو گونه لازم و متعدی از پیشوند های خاص استفاده می شود . در کل می توان گفت که بعضی تفاوت ها در زمانهای دستوری بین زبان لارستانی با فارسی وجود دارد به نحوی که استفاده از آنها در فارسی رایج نیست .
علاوه بر آن لارستانی از نظر زمان دستوری دارای یک سیستم محصر به فرد است که آن را با زبانهایی مانند فارسی و انگلیسی متفاوت می کند . در لارستانی زمانهای دستوری الگوی مختلفی برای زمانهای حال و گذشته داردبه نحوی که در زمانهای گذشته افعال متعدی از پیشوند و پسوند و افعال لازم از پسوند استفاده می شود .در صورتی که در زمان حال هر دو وند مورد استفاده است و این ویژگی منحصر به فرد زبان لارستانی است .
...............................
توضیح :
نوشته بالا ترجمه بخش چکیده و نتیجه مقاله زیر است :
An Analytic Study of the Grammatical Tenses in Lari Language
Mahinnaz Mirdehghan (Corresponding Author) Department of Linguistics, Shahid Beheshti University Evin, Tehran
Muhammed Ourang Department of Linguistics, Shahid Beheshti University Tehran, Iran E
درگستره تاریخی لارستان که بنا به اساطیر گذشته ای به قدمت تبار قوم آریا دارد زبانی رایج است که تنها میراث دار - و تقریبا مشابه - زبانی است که زمانی مردم عصرساسانیان به آن کتیبه ها نوشته ؛ شعر ها سروده و کتابها ی بزرگ تالیف کرده اند . اینک نیز در خاستگاه و مهد اولیه آن ما دراین گستره تاریخی لارستان با همان کهن واژه های ناب زندگی می کنیم و با آن عواطف و احساس خود را بیان می کنیم .