به یاد او
یک ماه و اندی پیش ششمین سالگشت پرواز همیشگی زیبا ی من بود . در داغ از دست دادنش که هنوز و همیشه دلم با اوست.
عزیزی که همچنان با من است این قطعه آخرین سروده ام و به یاد اوست :
دردی بُدور
dardi boodoor
اُن طرفتز چشمِ تاریک شُوُم
بَکُ روشن نور هُد تِک آسمو
تِک شُوِ بادُ بَرُنِ سردُ کور
رخصِدَی ابرُد کِ هَی دامَ اَچو
On taraftaz ĉaŝme tārike ŝôvom
Bak-ko rowŝn nor hôd tek āsemoo
Tek ŝôve bādo barone sardo koor
Raxseday abrôd ke hay dāmao aĉoo
کاتُ نقلِ آمُدَ تِک دل بُری
بویِ عطرِ یادِ پشتَ شُم رَهُد
غصتَیا نقلُش همی دردی بُدور
یادِ رُزیای ِشِکستَ شُم رَهُد
Kāto nak-kle āmoda tek del bori
Booye atere yāde peŝta ŝomra hôd
Γostayā nak-kloŝ hami dardi boodoor
Yāde rôzyaye ŝekasta ŝomra hôd
مینَیِ بوسکی تکِ بیخِ گُروم
تیش وِل مادَ گریغِ تیننُ
گردَ لولَی زندگی مُهل اُش نِدَ
پاک شاکنُم مِ دلِ خش چرکِنُ
Meynaye booski teke bixe goroom
Tiŝ vel māda gerixe tinenô
Garda loolay zendegi mohloŝ neda
Pāk ŝāknôm e dele xaŝ ĉerkenô
زندگی عکسی اُ مینَی پنجرَ
تک اتاقی سردُ خالیُ سیه
اِ مُ هُم چش انتظارُت پشت ِدر
یاد توهمراه ُمونسُم مَهَ
Zendegi aksi o meynay panjara
Tek oatqi sardo xāliyo seya
E mô hôm ĉaŝ entezārot poŝte dar
Yāde tôy hamrāho moonesom maha
عنایت ا لله نامور بهمن۸۸
درگستره تاریخی لارستان که بنا به اساطیر گذشته ای به قدمت تبار قوم آریا دارد زبانی رایج است که تنها میراث دار - و تقریبا مشابه - زبانی است که زمانی مردم عصرساسانیان به آن کتیبه ها نوشته ؛ شعر ها سروده و کتابها ی بزرگ تالیف کرده اند . اینک نیز در خاستگاه و مهد اولیه آن ما دراین گستره تاریخی لارستان با همان کهن واژه های ناب زندگی می کنیم و با آن عواطف و احساس خود را بیان می کنیم .