ضرب المثل به گویش گزیر
چند ضرب المثل به گویش گزیر بندرلنگه
1- یک چی اُت هَشتُ کِل اُت گَشتُ.
2- مُگُم نِرِن مِگِت بُدوز.
3- گُربُه بَه خُش بِلِی پُشت نِی کِردِد.
4- جَنگ خویش بِه اَ دَعوِی سُر خَرمن.
5- خیار اَ دِ بَرگُو پِیدان.
6- اَ خِیر گندم جو هم یُو مُخورد.
7- کَم خوار نور چشم ، هر که نَخورد به هر دو چشم.
8- اَ خر بگو خالو و رد واوُ.
9- سنگ دُخو گُه مَزی ، که پِرِنزُ اُت مُکُن.
10- هیزی و سلامتی ، مردی و صد بلا.
11- اسم سُو بُبُو و دار دست بگیر.
12- خرس نه خُش خَشِن نه بازیش.
13- دُز اَ دُز حلالِن.
14- سک سک هر روزی یا جون مُبُرد یا روزی.
15- کِچل اَگَه دواش هُدِن، سُر خُش اُش مُکا.
16- هر چه سِیان، مِگه خارمان؟!
17- جواب ابلهان ، خاموشین.
18- میراث سگ بَرَد سَبالو.
19- سزاوار خر، سابات تاریکِن.
20- شِبَک مَناهی غَلبال مُکُن.
21- تِل مَناهی تُس دُکار.
22- نه خُم خورم ، نه کس دهُم ، گنده کنُم به سگ دهُم.
23- هرچه زشت تُرِن ، بازیش بیشتُرِن.
24- اَ دار مُگُم تا دُوار اَ خُش بُدُن.
25- خر اَ سَر مِکِت اَ تِل نِی کِت.
26- زور بیر اَ مُستُوشِن.
27- هر که روشِه روزیشِه.
28- خر خستُه بَندی هُشِن.
29- هُو دعای گُربُه بَرو نِی مِت.
30- پیش خرون چه کُه واوِد چه زَعفِرون.
31- درخت ببین سایه بطلب.
......................
برگرفته با تشکر از : http://www.geziri.ir/index.php
درگستره تاریخی لارستان که بنا به اساطیر گذشته ای به قدمت تبار قوم آریا دارد زبانی رایج است که تنها میراث دار - و تقریبا مشابه - زبانی است که زمانی مردم عصرساسانیان به آن کتیبه ها نوشته ؛ شعر ها سروده و کتابها ی بزرگ تالیف کرده اند . اینک نیز در خاستگاه و مهد اولیه آن ما دراین گستره تاریخی لارستان با همان کهن واژه های ناب زندگی می کنیم و با آن عواطف و احساس خود را بیان می کنیم .